Vakantie of op reis? -- Myrinne

28 december 2016 - Banda Island, Indonesië

Geïnspireerd door een vraag van een lieve vriendin: Voelt het eigenlijk nog alsof je op vakantie bent?
Daar moesten Tom en ik allebei even over nadenken. Het antwoord is niet heel eenvoudig. Het voelt namelijk niet alsof we hier wonen: want wat is hier? We verplaatsen ons elke paar dagen en zelfs binnen Indonesië verschillen de eilanden toch wel duidelijk van elkaar. Je krijgt ander eten, net iets anders uitziende mensen en vaak een andere omgang. Thuis zijn we hier niet. Vakantie is het echter ook niet. Dat associeer ik meer met ontspannen en toch wat meer structuur. Vaak weet je van tevoren enigszins of zelfs heel goed waar je gaat verblijven en wat er te doen is in de omgeving. Wie weet ga je zelfs wel all inclusive als dat je ding is;) Nee, de conclusie is dat we echt op reis zijn. Dat voelt voor mij als iets anders dan op vakantie gaan of ergens wonen.

Mede door het budget reizen komen we veel tussen de lokale mensen. We eten nauwelijks in westerse (Aka luxe) eetgelegenheden, maar eten in warungs (lokale eethuisjes), we gaan met de angkot over het eiland (de eerder beschreven busjes) of rijden op een otjek (motorscooter) en doen niet mee aan georganiseerde tours. Plus we zijn al meesters in het onderhandelen! Een aantal mannen hier heeft al gemerkt dat ook al ben ik een vrouw, ik niet makkelijk te manipuleren ben in een te hoge prijs. Daar hebben ze al een goed aantal keer over gefoeterd (trots op mezelf). Kortom we maken praatjes met mensen en gingen gisteren naar een kerstviering waarvoor we werden uitgenodigd. Super leuk! Het gedeelte van het uitnodigen en ontmoeten dan, want een kerkdienst in het Indonesisch/Moluks gaat wat ver voor deze twee atheïsten.

Ik vind het erg fijn om te merken dat ik met veel minder gelukkiger ben dan met meer. Dit zit 'm in de kleinste dingen. Stom voorbeeld: Ik ben nu zelfs al heel erg tevreden als ik wc papier zie. Dan hoeft de badkamer niet eens schoon te zijn. Stromend water en helemaal warm water is echt al een zegening. Ik wil niet overdreven gaan doen, begrijp me niet verkeerd, maar zo voelt het voor mij. In Nijmegen was ik soms niet eens happy met onze kleine douche (die eigenlijk in de keuken zit bij ons). Ik weet zeker dat ik niet snel meer negatief ga denken over ons oude scheve appartementje in Nijmegen. Tuurlijk is alleen het feit dat wij de mogelijkheid hebben te reizen al ontzettend luxe! Dus wat dat betreft ben ik al super verwend. Gelukkig besef ik me dat nu beter dan eerst en waardeer ik het nog meer. Ik vind hierin deze tekst uit een liedje heel mooi:

~
Niets in m'n handen
Ik ben zo zwaar als m'n eigen gewicht
Leef van de liefde de lucht en het licht
Al mijn gedachten
Ze dansen als bladeren mee met de wind
Niets aan mijn hoofd ik ben zo blij als een kind

Wat is er meer
Meer nog dan dit
Meer dan de zon die m'n lichaam verhit
Meer dan de tijd die ik bezit
Zeg het maar ik weet het niet
Ik voelt het niet
En dat komt goed uit want ik hoef het niet
Ik zoek het niet
Dus ik vind het niet
Wat ik mis
Wat er verder is
Kan me niet schelen
Ik ben tevreden met helemaal niets

Vrij zijn m'n voeten
Vrij om te gaan en te staan waar ik wil
Vrij om te voelen dat ik van je hou
Vrij om te delen
Alles of niets het maakt geen enkel verschil
Dit is mijn hart en ik geef het aan jou

Wat ik ook doe
Waar ik ook ga
Ik loop m'n eigen geluk achterna
Wat wil ik meer dan dat ik besta?
~

Wat ik ook heb geleerd is dat je druk maken over dingen helemaal geen zin heeft. Dat geldt in deze landen misschien meer dan in Nederland, maar het is alsnog wel een waarheid voor mij. Alles komt zoals het komt en dat is juist spannend en leuk! Ik hoop dat ik dit idee echt eigen kan maken zodat ik het niet weer kwijtraak als ik terugkom. Wellicht kan meditatie hierbij helpen. Het sluit in ieder geval aan op mindfulness.
Laatst drong het zelfs tot me door dat ik helemaal niet meer nadenk over masters kiezen en andere 'problemen'. Ik zie het wel als het moment daar is en ik vertrouw erop dat ik op het juiste moment de goede keus kan maken en zo niet, dan heb ik nog genoeg andere leuke ideeën over wat ik met mijn leven kan doen;)

6 Reacties

  1. Leon Lux:
    27 december 2016
    Ha die Tom en Myrinne,

    Prachtig: "Ik vind het erg fijn om te merken dat ik met veel minder gelukkiger ben dan met meer". Dat komt me heel bekend voor!! Helaas vergeet je het ook weer snel als je terug bent. Je hebt echt maar een paar elementaire zaken nodig in het leven om gelukkig te zijn. Bon Voyage !!!!
  2. Lisa:
    27 december 2016
    Wauw super mooi omschreven! Het verschil tussen eilandjes in Indonesië is super herkenbaar en mede daardoor blijft jullie reis interessant met elke dag het nieuwe te ontdekken. Geniet ervan!

    Oja, welk nummer is die tekst van? :)

    Liefs, Lisa
  3. Rene:
    28 december 2016
    Mooi om te horen. Herken er zoveel in. Gaat nog een lekkere cultuurshock worden als jullie weer terug zijn. Dat gevoel van je niet meer druk maken over kleine dingen verzwakt wel maar het blijft wel grotendeels hangen. En andere mensen kunnen zich daar soms raar op reageren (al is raar natuurlijk niet het juiste woord; zij kijken gewoon vanuit een andere perceptie naar het leven). Deze reis gaat jullie leven voorgoed veranderen...en dat in positieve zin.
  4. Gerdien:
    28 december 2016
    Wat schrijven jullie leuk!! Echt leuk om te lezen,en wat ontzettend herkenbaar. En ook ik denk dat je straks eerst weer enorm moet wennen aan het westerse.. Toch zal het niet helemaal weg zakken. Het helpt mij nog steeds bijvoorbeeld door veel makkelijker te kunnen relativerend. Maar voor nu: flink genieten van alle nieuwe dingen. En natuurlijk alvast een hele bijzondere jaarwisseling
  5. Henk Landsheer:
    28 december 2016
    Lieve Tom en Myrinne,

    Ik lees net je reisverslag, nadat ik oma's computer heb gehacket.
    Wat een filosopisch nichtje heb ik toch! En wat mooi om te lezen dat je "het kleine waardeert"(anders zou je het grote ook niet weerd zijn toch?) Hopelijk dragen jullie deze reiservaringen mee op de rest van jullie reis samen, tot jullie -net als oma- zo rond de 90 jaar terugdenken aan het genot van een toilet met wc-papier!!
    Have fun, U2!!
  6. Lis:
    31 december 2016
    Dag Jongens. Wat fijn om jullie ervaringen te lezen. Heel mooi weergegeven. Geniet ervan en ik verheug me op het volgende verhaal. liefs uit Westervoort.Amatoo......