Borneo en Singapore
5 februari 2017 - Singapore, Singapore
Borneo
We zijn van de jungle naar een mooi resort gegaan om de verjaardag van Myrinne te vieren en om even bij te komen van de tropen. In dit prachtige resort hebben we heerlijk kunnen relaxen en genieten van de prachtige omgeving (nog steeds omgeven door het regenwoud van Sepilok). Bovendien zat dit onderkomen op nog geen 10 minuten lopen van het Orang Utan Rehabilitation Center. Hier was het even heerlijk aapjes kijken! Het centrum vangt baby's op die hun moeder zijn verloren, of die gevangen zijn genomen, en neemt ze voor de komende 10 jaar onder hun vleugels. Hier worden ze verzorgd en opgevoed, in de hoop dat ze uiteindelijk weer de wildernis in kunnen. Dit lukt bij 60% van de dieren; de overige 40% blijft afhankelijk van het centrum en blijft liever in het bos wonen om het centrum heen, waar ze semi-wild rondlopen/slingeren. Het is dan ook heel normaal om bij aankomst één of meerdere apen op het parkeerterrein of op het dak van het restaurant aan te treffen. Ze kunnen gaan en staan waar ze willen, en er zijn genoeg inwoners met een flink nieuwsgierig karakter en heel wat streken die even de bezoekers komen bekijken. In het centrum zijn twee plekken waar je gegarandeerd de Orang Oetan kan zien: het voederplatform en de 'outdoor nursery'. Je kunt echt uren kijken naar de semi-wilde apen die komen eten en die aan het stoeien en spelen zijn in het centrum. Soms worden de apen nog even gecorrigeerd door de trainers van het centrum, want ze moeten op jonge leeftijd leren om vooral de hele tijd te blijven klimmen en niet op de grond rond te lopen. De Orang Oetan is van nature een echte boom bewoner en kan niet goed tegen bacteriën op de grond. Uiteraard leert een wilde aap dit van de moeder, maar hier zijn het een stuk of 5 geduldige medewerkers die keer op keer een stout aapje aan de hand meenemen om hem in de touwen te hangen. Je kan Borneo eigenlijk niet met goed fatsoen bezoeken zonder even langs dit opvangcentrum te gaan. Als je dan toch bezig bent kun je net zo goed ook naar het opvangcentrum voor de Bornean Sunbear gaan, vlak naast het Orang Oetan centrum. Hier zitten de kleinste beren ter wereld, die helaas in een soortgelijke benarde situatie verkeren als de wilde Orang Oetan.
We zouden Borneo eigenlijk afsluiten met een duik bij het eilandje Sipadan, wat op veel websites wordt omschreven als de mooiste duiklocatie ter wereld, maar dit hebben we helaas overgeslagen. Het eiland bevind zich aan de oostkust van Borneo en in dit gebied is de afgelopen jaren nogal wat gevaar voor kidnapping door Filipijnse groeperingen. In Sandakan zagen we al verschillende berichten over recente ontvoeringen, die bijna allemaal erg slecht afliepen voor de gegijzelde mensen. We hebben nog eens nagevraagd hoe het nou zat met de veiligheid in het gebied en we kregen te horen dat de vrijheid erg beperkt is voor toeristen. Je wordt blijkbaar onder begeleiding van zwaar bewapende militairen heen en weer gevaren en je mag niet zelf even een rondje op het eiland lopen want dan is de kans groot dat je niet meer terug komt. Naast de logische redenen waarom het misschien onverstandig was om te doen had ik hier een heel slecht gevoel bij, en hebben we uiteindelijk besloten om er niet heen te gaan. Met pijn in ons hart gaan we terug naar Kota Kinabalu om vanaf daar vervroegd naar Singapore te vliegen.
Singapore
Na de wildernis van Borneo zijn we geland in een luxe die we tot nu toe nog niet hebben meegemaakt. We zijn in Singapore op bezoek bij Astrid en Hans, twee vrienden van mijn ouders, en we worden hier helemaal in de watten gelegd.
Voordat we op reis gingen hebben Astrid en Hans ons gezegd dat we echt langs moeten komen als we in de buurt van Singapore zijn. Toen we eenmaal op Borneo zaten leek het ons ineens toch wel een heel leuk idee om op dit aanbod in te gaan, we komen natuurlijk niet elke week in de buurt van Singapore. Eenmaal aangekomen worden we meteen op het dakterras verrast met een barbecue-with-a-view. Onze gastheer en vrouw wonen namelijk op een busrit afstand van het prachtige downtown Singapore, met de kenmerkende hoge gebouwen zoals het Marina Bay Sands hotel en de 1-altitude Skybar. Ons geluk kan niet op als we ook al onze kleren in een goede wasmachine mogen stoppen (een paar dagen in de jungle zorgt voor een nogal eigenzinnige geur aan alle spullen die je bij je hebt). De volgende dag nemen Hans en Astrid ons mee naar het centrum voor onze eerste indruk van de stad. De eerste indruk is meteen goed. De stad is erg opgeruimd, geordend, en vooral indrukwekkend. Chinatown is een verzameling van straat kraampjes, tempels en Chinese eettentjes. Rondom Chinatown rijzen de wolkenkrabbers op en bruist het van het leven. We gaan met de bus, de metro en met de fiets door de hele stad heen en kijken onze ogen uit. Het is wel weer even wennen, en Myrinne en ik hebben allebei al snel door dat we toch meer van de rustige platteland plekjes houden, maar dat we desondanks heel blij zijn met ons bezoek aan Singapore. Als afsluiter gaan we samen met Astrid uit eten bij de Indiër en daarna door naar de Skybar. Met een waanzinnig uitzicht drinken we onze cocktails op en genieten van de chique aangeklede bar waar we lekker mensen kunnen kijken en kunnen dansen op flinke House muziek. Ik denk dat deze avond het 'hoogtepunt' van ons bezoek was aan Singapore, en ook meteen een goede aanduiding was van de luxe waarin we ineens beland waren. Astrid en Hans, nogmaals enorm bedankt voor alles, het was echt genieten :). En nu weer door met onze reis; op naar Cambodja!
We zijn van de jungle naar een mooi resort gegaan om de verjaardag van Myrinne te vieren en om even bij te komen van de tropen. In dit prachtige resort hebben we heerlijk kunnen relaxen en genieten van de prachtige omgeving (nog steeds omgeven door het regenwoud van Sepilok). Bovendien zat dit onderkomen op nog geen 10 minuten lopen van het Orang Utan Rehabilitation Center. Hier was het even heerlijk aapjes kijken! Het centrum vangt baby's op die hun moeder zijn verloren, of die gevangen zijn genomen, en neemt ze voor de komende 10 jaar onder hun vleugels. Hier worden ze verzorgd en opgevoed, in de hoop dat ze uiteindelijk weer de wildernis in kunnen. Dit lukt bij 60% van de dieren; de overige 40% blijft afhankelijk van het centrum en blijft liever in het bos wonen om het centrum heen, waar ze semi-wild rondlopen/slingeren. Het is dan ook heel normaal om bij aankomst één of meerdere apen op het parkeerterrein of op het dak van het restaurant aan te treffen. Ze kunnen gaan en staan waar ze willen, en er zijn genoeg inwoners met een flink nieuwsgierig karakter en heel wat streken die even de bezoekers komen bekijken. In het centrum zijn twee plekken waar je gegarandeerd de Orang Oetan kan zien: het voederplatform en de 'outdoor nursery'. Je kunt echt uren kijken naar de semi-wilde apen die komen eten en die aan het stoeien en spelen zijn in het centrum. Soms worden de apen nog even gecorrigeerd door de trainers van het centrum, want ze moeten op jonge leeftijd leren om vooral de hele tijd te blijven klimmen en niet op de grond rond te lopen. De Orang Oetan is van nature een echte boom bewoner en kan niet goed tegen bacteriën op de grond. Uiteraard leert een wilde aap dit van de moeder, maar hier zijn het een stuk of 5 geduldige medewerkers die keer op keer een stout aapje aan de hand meenemen om hem in de touwen te hangen. Je kan Borneo eigenlijk niet met goed fatsoen bezoeken zonder even langs dit opvangcentrum te gaan. Als je dan toch bezig bent kun je net zo goed ook naar het opvangcentrum voor de Bornean Sunbear gaan, vlak naast het Orang Oetan centrum. Hier zitten de kleinste beren ter wereld, die helaas in een soortgelijke benarde situatie verkeren als de wilde Orang Oetan.
We zouden Borneo eigenlijk afsluiten met een duik bij het eilandje Sipadan, wat op veel websites wordt omschreven als de mooiste duiklocatie ter wereld, maar dit hebben we helaas overgeslagen. Het eiland bevind zich aan de oostkust van Borneo en in dit gebied is de afgelopen jaren nogal wat gevaar voor kidnapping door Filipijnse groeperingen. In Sandakan zagen we al verschillende berichten over recente ontvoeringen, die bijna allemaal erg slecht afliepen voor de gegijzelde mensen. We hebben nog eens nagevraagd hoe het nou zat met de veiligheid in het gebied en we kregen te horen dat de vrijheid erg beperkt is voor toeristen. Je wordt blijkbaar onder begeleiding van zwaar bewapende militairen heen en weer gevaren en je mag niet zelf even een rondje op het eiland lopen want dan is de kans groot dat je niet meer terug komt. Naast de logische redenen waarom het misschien onverstandig was om te doen had ik hier een heel slecht gevoel bij, en hebben we uiteindelijk besloten om er niet heen te gaan. Met pijn in ons hart gaan we terug naar Kota Kinabalu om vanaf daar vervroegd naar Singapore te vliegen.
Singapore
Na de wildernis van Borneo zijn we geland in een luxe die we tot nu toe nog niet hebben meegemaakt. We zijn in Singapore op bezoek bij Astrid en Hans, twee vrienden van mijn ouders, en we worden hier helemaal in de watten gelegd.
Voordat we op reis gingen hebben Astrid en Hans ons gezegd dat we echt langs moeten komen als we in de buurt van Singapore zijn. Toen we eenmaal op Borneo zaten leek het ons ineens toch wel een heel leuk idee om op dit aanbod in te gaan, we komen natuurlijk niet elke week in de buurt van Singapore. Eenmaal aangekomen worden we meteen op het dakterras verrast met een barbecue-with-a-view. Onze gastheer en vrouw wonen namelijk op een busrit afstand van het prachtige downtown Singapore, met de kenmerkende hoge gebouwen zoals het Marina Bay Sands hotel en de 1-altitude Skybar. Ons geluk kan niet op als we ook al onze kleren in een goede wasmachine mogen stoppen (een paar dagen in de jungle zorgt voor een nogal eigenzinnige geur aan alle spullen die je bij je hebt). De volgende dag nemen Hans en Astrid ons mee naar het centrum voor onze eerste indruk van de stad. De eerste indruk is meteen goed. De stad is erg opgeruimd, geordend, en vooral indrukwekkend. Chinatown is een verzameling van straat kraampjes, tempels en Chinese eettentjes. Rondom Chinatown rijzen de wolkenkrabbers op en bruist het van het leven. We gaan met de bus, de metro en met de fiets door de hele stad heen en kijken onze ogen uit. Het is wel weer even wennen, en Myrinne en ik hebben allebei al snel door dat we toch meer van de rustige platteland plekjes houden, maar dat we desondanks heel blij zijn met ons bezoek aan Singapore. Als afsluiter gaan we samen met Astrid uit eten bij de Indiër en daarna door naar de Skybar. Met een waanzinnig uitzicht drinken we onze cocktails op en genieten van de chique aangeklede bar waar we lekker mensen kunnen kijken en kunnen dansen op flinke House muziek. Ik denk dat deze avond het 'hoogtepunt' van ons bezoek was aan Singapore, en ook meteen een goede aanduiding was van de luxe waarin we ineens beland waren. Astrid en Hans, nogmaals enorm bedankt voor alles, het was echt genieten :). En nu weer door met onze reis; op naar Cambodja!
