Ambon week 2:
16 december 2016 - Ambon, Indonesië
Tom:
Tussen het relaxen door moet er toch ook gewerkt worden, dus hier is de volgende blog!
We zitten nu op het meest zuidwestelijke puntje van Ambon in het Collin Beach Hotel, en we vermaken ons prima. We hebben besloten niet meer naar Saparua of Ceram te gaan maar gewoon een paar dagen rustig aan te doen en vervolgens de 17e naar de Banda eilanden te varen. We wilden graag met de Pelni boot gaan, maar wanneer deze boot precies vertrekt weet niemand. We hebben het nagevraagd op internet, bij verschillende hotels en zelfs bij het Pelni kantoor in de haven, maar we hebben geen een keer hetzelfde antwoord gekregen! Vandaar dat we nu met de snelboot gaan. Die is wel een stuk duurder, maar dan ben je wel bijna zeker dat je er ook echt komt;). Een andere reden voor ons langere verblijf op Ambon is ook dat we het visum moesten verlengen, wat lastiger bleek te zijn dan verwacht. Natuurlijk was op de maandag dat wij wilden verlengen een nationale feestdag (de geboorte van Mohammed) en zat het immigratiekantoor dicht. Wanneer het weer open is? Woensdag misschien? En toen we wat meer erover lazen zagen we dat het best wel eens 4 tot 7 werkdagen kan duren, terwijl zij het paspoort bewaren. Al met al een lastig en onduidelijk verhaal, waardoor we besloten om nog even op Ambon te blijven. Door dit besluit hebben we nu wel wat dagen over en zijn we weer helemaal tot rust gekomen voordat we verder reizen. Uiteindelijk zijn we dinsdag meteen weer langs gegaan en werden we meteen geholpen door een mevrouw die perfect Engels sprak en die ons vertelde dat we het visum de volgende dag al konden komen ophalen. Verder konden we tot ons grote genoegen bij het hotel een scootertje huren en hiermee hebben we twee dagen lang over Ambon gescheurd. Door de bergen, langs de kust en via allerlei kleine dorpjes zijn we naar fort Amsterdam gereden in het noorden van Ambon. Leuk om te zien, maar vooral de route er naartoe was bijzonder. Onderweg zijn we gestopt bij het enige restaurantje dat we zagen, wat wel meteen een schot in de roos was. We mochten de verse vis zelf uitzoeken en bestelden er een paar heerlijke gerechten en drankjes (vaak met ijs en veel fruit en suiker) bij. Het zat er tussen de middag ook stampvol en we hebben hier uitgebreid gegeten voor we weer door reden. De tweede dag heeft ook Myrinne de smaak te pakken gekregen met de scooter toen we naar Ambon stad reden om de paspoorten met visum op te halen. Aansluitend hebben we er een dagje in de stad van gemaakt en zijn we savonds pas terug gereden. De stad proberen we verder zoveel mogelijk te vermijden. Er zijn hier andere wetten omtrent uitlaatgassen en filters, waardoor er een enorme hoeveelheid viezigheid van de auto's en brommers direct in de lucht komt. Dit voel je letterlijk in je longen als je door de stad loopt. Een mondkapje is dan lang zo gek nog niet... Nu is het onze laatste dag op Ambon voordat we naar de Banda eilanden gaan. We doen nog even rustig aan en dan gaan we snorkelen en duiken in het tropische paradijs!
P.S. speciaal voor oma Riek heb ik een extra foto album aangemaakt met foto's van al de bijzonder bomen die we tegen komen, en al tegen gekomen zijn.
Tussen het relaxen door moet er toch ook gewerkt worden, dus hier is de volgende blog!
We zitten nu op het meest zuidwestelijke puntje van Ambon in het Collin Beach Hotel, en we vermaken ons prima. We hebben besloten niet meer naar Saparua of Ceram te gaan maar gewoon een paar dagen rustig aan te doen en vervolgens de 17e naar de Banda eilanden te varen. We wilden graag met de Pelni boot gaan, maar wanneer deze boot precies vertrekt weet niemand. We hebben het nagevraagd op internet, bij verschillende hotels en zelfs bij het Pelni kantoor in de haven, maar we hebben geen een keer hetzelfde antwoord gekregen! Vandaar dat we nu met de snelboot gaan. Die is wel een stuk duurder, maar dan ben je wel bijna zeker dat je er ook echt komt;). Een andere reden voor ons langere verblijf op Ambon is ook dat we het visum moesten verlengen, wat lastiger bleek te zijn dan verwacht. Natuurlijk was op de maandag dat wij wilden verlengen een nationale feestdag (de geboorte van Mohammed) en zat het immigratiekantoor dicht. Wanneer het weer open is? Woensdag misschien? En toen we wat meer erover lazen zagen we dat het best wel eens 4 tot 7 werkdagen kan duren, terwijl zij het paspoort bewaren. Al met al een lastig en onduidelijk verhaal, waardoor we besloten om nog even op Ambon te blijven. Door dit besluit hebben we nu wel wat dagen over en zijn we weer helemaal tot rust gekomen voordat we verder reizen. Uiteindelijk zijn we dinsdag meteen weer langs gegaan en werden we meteen geholpen door een mevrouw die perfect Engels sprak en die ons vertelde dat we het visum de volgende dag al konden komen ophalen. Verder konden we tot ons grote genoegen bij het hotel een scootertje huren en hiermee hebben we twee dagen lang over Ambon gescheurd. Door de bergen, langs de kust en via allerlei kleine dorpjes zijn we naar fort Amsterdam gereden in het noorden van Ambon. Leuk om te zien, maar vooral de route er naartoe was bijzonder. Onderweg zijn we gestopt bij het enige restaurantje dat we zagen, wat wel meteen een schot in de roos was. We mochten de verse vis zelf uitzoeken en bestelden er een paar heerlijke gerechten en drankjes (vaak met ijs en veel fruit en suiker) bij. Het zat er tussen de middag ook stampvol en we hebben hier uitgebreid gegeten voor we weer door reden. De tweede dag heeft ook Myrinne de smaak te pakken gekregen met de scooter toen we naar Ambon stad reden om de paspoorten met visum op te halen. Aansluitend hebben we er een dagje in de stad van gemaakt en zijn we savonds pas terug gereden. De stad proberen we verder zoveel mogelijk te vermijden. Er zijn hier andere wetten omtrent uitlaatgassen en filters, waardoor er een enorme hoeveelheid viezigheid van de auto's en brommers direct in de lucht komt. Dit voel je letterlijk in je longen als je door de stad loopt. Een mondkapje is dan lang zo gek nog niet... Nu is het onze laatste dag op Ambon voordat we naar de Banda eilanden gaan. We doen nog even rustig aan en dan gaan we snorkelen en duiken in het tropische paradijs!
P.S. speciaal voor oma Riek heb ik een extra foto album aangemaakt met foto's van al de bijzonder bomen die we tegen komen, en al tegen gekomen zijn.
