Sri Lanka, Myrinne

12 juni 2017 - Kathmandu, Nepal

Het is alweer een tijdje geleden dat we iets op ons blog geplaatst hebben en dat komt doordat Tom en ik drie weken apart gereisd hebben. Geen zorgen, er is geen relatiecrisis, wel wilden we zien hoe het is om alleen te gaan verkennen. 

Op de laatste dag Sri Lanka kan ik zeggen dat het een succes is geweest. Ik zal bij het begin beginnen. 

Op het vliegveld van Kathmandu kwamen de tranen al want ohhhh wat vond ik het spannend om alleen te gaan. M'n eerste vlucht alleen woew!! Zodra ik eenmaal de lucht in was verdwenen de zenuwen en had ik er zin in. Ik heb volgens mij ook een fijne dosis goed karma want eigenlijk is bijna alles perfect gegaan. Op het vliegveld van Colombo ontmoette ik meteen een aardige man die voor zaken hier was en onze taxi rit betaalde en met wie ik een heel leuk gesprek had en veel gemeen bleek te hebben. Het is altijd leuk om te merken dat mensen uiteindelijk altijd meer overeen hebben dan verschillen. 

Toen ik op m'n eerste dag de trein nam richting Galle was ik werkelijk verbluft over hoe prachtig Sri Lanka is. Overal zijn palmbomen, de trein reed praktisch over het witte strand en het is allemaal groen groen groen. Ik huurde een scooter en ging alle heerlijke strandjes langs de kust af, verdwaalde, kwam in een regenbui terecht en werd naar binnen geroepen om te schuilen door een lieve familie. Ik zou zeggen dat 90% van de mensen die ik ontmoet heb mij met een grote glimlach en open armen hebben ontvangen. De overige 10% zijn mannen en jonge jongens die weleens wat opdringerig kunnen zijn. Daar heb ik weer van geleerd dat ik voor mezelf kan opkomen en grenzen aan kan geven. Dus toch nog soort van bedankt jongens!

Het was fijn om te merken dat ik mijn eigen gezelschap best kan waarderen en ik denk zelfs meer ben gaan waarderen naarmate ik meer op m'n gemak raakte met alleen zijn. De balans was goed op deze reis en vaak zocht ik zelfs bewust de rust op. Toch heb ik ook een paar dagen met een Finse jongen samen gereisd en een paar dagen met een Deens meisje en dat waren hele leuke dagen. Eigenlijk kon ik altijd wel samen met iemand eten, wandelen of dingen bezoeken. Ik moet toegeven dat je in je eentje meer mensen ontmoet en makkelijker contact legt met anderen en ik heb er van genoten. 

Daarnaast zijn er hier zo veel gave dingen te doen. Ik heb gezien hoe honderden olifanten samen kwamen in Minneriya National park en zag voor het eerst in m'n leven een luipaard in Yala National park. Ik schrok met dood toen ik op de fiets een varaan van wel 1.5 meter zag (hij schrok ook) en ik zwom met haaien bij Pigeon Island. Natuurlijk heb ik m'n nieuwe hobby, hiken, ook hier beoefend en beklom ik Adam's Peak en verdwaalde tussen de theeplantages in Ella. Ja, ik ben redelijk wat verdwaald omdat m'n telefoon ongeveer twee uur met 100% batterij doet= goed voor je richtingsgevoel. 

Toch is het zo dat ondanks al het verdwalen, ontdekken en leren het niet zo is dat ik mezelf nou heb 'gevonden' na 7 maanden. Ik weet niet precies wat ik gewild had, maar ik hoopte dat het reizen me allerlei antwoorden zou geven en ik zit nu eigenlijk vooral met meer vragen. Iemand anders zei het zo mooi: met elke nieuwe vriendschap en elke nieuwe zee waarin ik zwem verlies ik mezelf steeds een beetje meer. En dat is okay want ik zie nu in dat ik niks zeker weet en die zekerheid waarnaar ik op zoek was bestaat niet. Daar heb ik nu m'n rust in gevonden en daar ben ik erg blij mee. Of zoals Jan Geurtz het zegt: 'Geeft niks, mag best'. 

Oh en ik wil jullie vertellen dat ik ben toegelaten voor de pre-master Global Environment and Sustainability! Jeej!


Ik bezocht: Colombo, Galle, Mirissa, Tangelle, Yala National Park, Ella, Kandy, Dambulla, Anuradhapura, Nilaveli, Trincomalee en Negombo. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Rikie Groenestein:
    13 juni 2017
    Myrinne je bent een Topper!!

    Dikke kus Geert, Rikie en Luuk.
  2. Lis:
    24 juni 2017
    Myrinne, mijn complimenten voor jouw geweldige openhouding voor de wereld waar je je in bevindt. Ben ook onder de indruk van de volgende woorden van je: " En dat is okay want ik zie nu in dat ik niks zeker weet en die zekerheid waarnaar ik op zoek was bestaat niet. Daar heb ik nu m'n rust in gevonden en daar ben ik erg blij mee."
    En wat is het ook heel mooi om te lezen hoe jij "de kracht van het nu" zo warm en positief ervaart. Wens je heel veel mooie en waardevolle ervaringen toe.
    Goeie reis en tot horens. Groeten Lis